josti5 schreef op 11 november 2016 09:31:
Even 'voor mijn beurt': dit is weer zo'n typisch gezwel van de farmaceutische industrie: hoogstwaarschijnlijk een nicheprodukt - want onbetaalbaar voor de massa.
Hoognodige produkten voor de massa worden niet of nauwelijks meer ontwikkeld, laat staan gemaakt (voorbeeld: antibiotica), want voor de promotie daarvan is veel geld nodig (salesforce).
Met een nicheprodukt én een stevige prijs heb je aan één promotor/productmanager genoeg - tel uit je winst -:)
Zo is alles, wat op 'mab' eindigt, 'leuke handel'...
Deze trend is sinds zo rond 2000 ontstaan: heel veel geld verdienen met zo weinig mogelijk mensen/inspanning.
De behandelgrens ligt nu, naar mijn beste weten, op 80.000 euro per jaar.
Daar valt mevrouw dus nog ruim binnen...
Maar met twéé mensen heb je die grens al bereikt...
Het is een even groot ethisch, als economisch taboe: wanneer ben je te duur en/of te oud om te behandelen?
Menig IC-verpleegkundige is afgehaakt, omdat men het behandel-gesol met patiënten die dood lagen te gaan.
30% van alle ziektekosten gedurende een heel mensenleven gemaakt, worden in de eindfase gemaakt.
Moeilijke materie, maar onderliggend draait het om veel geld, en dan weet je het wel...
Ooit heeft een wanhopig kinderarts zijn hart uitgestort: vanwege de budgettering moest hij kiezen voor een kind dat een niertransplantatie nodig had, óf een kind, dat een nieuw hart nodig had.
Voeg hieraan die dame van 60 toe, en hoe naar voor de dame ook: ik zou tóch voor die twee kinderen kiezen...