Publicist schreef op 2 april 2020 12:05:
Naast de al genoemde hiaten in de argumentatie van de Rabobank wat betreft het feit dat de hoogte van de vergoeding niet is gekoppeld aan de winst van de Rabobank, wat een typisch kenmerk is van dividenduitkering op aandelen, zijn er nog andere punten waar men overheen heeft gekeken lijkt het. Ook dat het slechts een advies was en geen bindende instructie was al genoegzaam gemeld. Dit is eigenlijk een instrument dat de Rabobank alleen in redelijkheid verwacht mag worden in te zetten als de bank in zeer zwaar weer zit dan wel op omvallen staat. De Rabobank verkeert absoluut niet in die situatie en heeft elke stresstest doorstaan. Dat is ook al gemeld.
1.
Wat men doet is geld weghalen bij een in principe willekeurige groep Nederlanders om die te kunnen gebruiken voor financiële hulp aan een in principe even willekeurige andere groep.
Deze pandemie is anders dan alles wat we tot nu toe hebben meegemaakt. Daarbij kunnen de tot op heden gangbare handelswijzen niet meer onverkort worden toegepast. Dit vereist specifiek voor deze pandemie gemaakt beleid.
De financiële schade zal door de hele wereld moeten worden gedragen, waarbij het dan wel zo redelijk is dat de sterkste schouders meer van die lasten zullen dragen.
Het verstrekken van extra steunleningen die mogelijk een hoger risico hebben dan men normaal acceptabel zou vinden zal men willen doen omdat iedereen geholpen moet worden om deze financiële storm te kunnen overleven zodat, als er eenmaal een vaccin is waardoor het normale leven weer hervat kan worden, men dan nog in een situatie verkeert om die normale economie ook daadwerkelijk weer te kúnnen hervatten. Volkomen logisch en rationeel.
Het is echter niet redelijk om deze extra risico's bij de banken neer te leggen. Wij moeten het als volledige bevolking doen. Die bevolking wordt vertegenwoordigd door de staat. De staat moet dat risico dus dragen en dat niet afwentelen op de banken.
Voor deze extra, mogelijk extra risicovolle, specifieke steunleningen gerelateerd aan de Coronapandemie zou de staat zich dus garant behoren te stellen. De staat heeft dan ook weer middelen tot haar beschikking om de kosten daarvan te dragen. Daar ga ik nu niet verder op in. De banken zouden in dezen dan eigenlijk ook niet veel meer dan een doorgeefluik moeten zijn en geen risicodragers.
2.
Men lijkt over het hoofd te hebben gezien dat zich onder de groep particuliere beleggers ook wel eens mensen zouden kunnen zitten die zelf ook financieel geschaad zijn door deze pandemie en het rendement op hun beleggingen hard nodig kunnen hebben om die schade te reduceren. Deze mensen kunnen net zo goed behoren tot de groep mensen die financiële hulp nodig kunnen hebben. Door deze maatregel worden hún problemen vergroot om de problemen bij andere mensen te verkleinen. Een gat vullen door een nieuwe kuil te graven is géén zinvolle actie.
3.
De particuliere belegger kan behoorlijk vermogend zijn maar er zijn er genoeg die dat niet zijn en hun zuur verdiende spaarcentjes zo goed mogelijk proberen te benutten om een bescheiden inkomen iets aan te vullen. Die groep op deze manier treffen is simpelweg onethisch.
4.
Het kan dat de Rabobank iets heeft gedaan wat ze helemaal niet hadden gemogen, al was het maar volgens het altijd wettelijke geldende principe van 'redelijkheid en billijkheid'. Dan dient het dus volledig te worden teruggedraaid. De Autoriteit Financiële Markten dient dit dan ook zo spoedig mogelijk zéér grondig op alle aspecten te onderzoeken en er een reactie over te geven.
5.
Er had op zijn minst overwogen moeten worden om onderscheid te maken tussen institutionele beleggers en particuliere beleggers. Ik heb geen inzicht in hoeveel procent van de Ledencertificaten in bezit zijn bij die twee groepen. Het is niet onmogelijk dat het grootste deel bij die institutionele beleggers in hun portefeuille zit. Natuurlijk hebben die ook problemen door de pandemie maar daar zijn ook weer andere oplossingen voor te bedenken. Zoals ik al zei vereist deze pandemie zo nodig volledig nieuw op maat gesneden beleid.
Het zou echter een optie kunnen zijn om de vergoeding alleen op te schorten voor de institutionele beleggers en niet voor de particuliere beleggers. Je zou eventueel nog verder kunnen gaan door onderscheid te maken m.b.t. de hoogte van het belegd vermogen (totaal en/of in ledencertificaten). Ik zei al dat de sterkere schouders meer van de lasten van deze pandemie behoren te dragen. Die financieel sterkeren kunnen die vergoeding in de meeste gevallen probleemloos missen. De kleinere beleger in certificaten hééft het mogelijk al financieel moeilijker door de pandemiecrisis en behoort juist tot de groep die gesteund behoort te worden.
Het IS allemaal niet zo simpel Rabobank!
Mochten nuanceringen zoals bij punt 5 beschreven in het huidige wettelijke kader niet toegelaten zouden zijn dan is het simpel. Zoals gezegd is voor deze crisis maatwerk nodig. Daar heb je dan dus noodwetten voor waarmee voor bepaalde situaties en tijdsduren afwijkingen van de reguliere wetgeving mogelijk kunnen worden gemaakt. Daar zijn ze voor en zo doe je dat als je adequaat wilt besturen als overheid.