boem! schreef op 1 april 2020 02:50:
[...]
Ik begrijp dat het iedereen moeilijk valt om bij een crisis het hoofd koel te houden.
Dat velen naar het wapen grijpen om de schuld daarvan bij anderen te leggen is ook een normale menselijke reactie.
Dat sommigen daarin doorslaan is ook een gegeven en zo interpreteer ik de door jou gegeven typering van mijn persoon in jouw een na laatste alinea.
De feitelijke situatie is de volgende:
De besmettingsgraad van het Coronavirus is ongekend hoog en de zorg is niet in staat om aan de daaruit voortvloeiende vraag te voldoen.
Om deze pandemie nog enigszins onder controle te houden moesten overheden wel besluiten tot beperking van het sociale verkeer met als uiterste middel een lock-down.
Dit heeft grote gevolgen voor het economisch systeem waar wij gebruik van maken.
Door het gehanteerde systeem van "just in time" en multi-source suppliers van over de gehele wereld komt dat economische systeem tot een abrupte stilstand.
Deze stop heeft geleid tot een acute hartstilstand van het systeem met het reeele gevaar, dat alles wat we met zijn allen hebben bereikt aan welvaart gedurende decennia in een korte periode volledig te niet wordt gedaan.
Om het systeem overeind te houden is cash nodig voor de mensen die getroffen worden door het terugvallen in inkomen.
De centrale banken en overheden beseffen terdege dat men nu in moet grijpen omdat het anders uitdraait op de grootste opstand ooit.
Dat het ze ernst is wordt wel duidelijk door de bedragen die daarvoor worden uitgetrokken.
Men tracht op deze wijze het voortbestaan van die bedrijven te faciliteren die te weinig vet op de botten hebben om dat op eigen kracht te doen.
Het is vanuit dat perspectief begrijpelijk dat overheden aan die steun bepaalde eisen stellen zoals stoppen met aandeelhoudersuitkeringen indien het bedrijf daadwerkelijk een beroep doet op die steun
Daarnaast ligt de eerste verantwoordelijkheid uiteraard bij de bedrijven en mensen zelf om dit cashflow probleem aan te pakken.
Vanuit dat oogpunt vind ik het sneu te moeten constateren dat de gemiddelde belegger/handelaar zijn pijlen richt op een bedrijf dat juist niet heeft meegewerkt aan de grote oorzaak van de penibele situatie waarin onze economie nu is verzeild geraakt.
Het is een bedrijf, dat door zijn (te?) voorzichtige aanpak mbt aandeelhoudersuitkeringen zijn eigen broek op kan houden dit in tegenstelling tot veel andere bedrijven die daar juist (te?) gretig gebruik van hebben gemaakt en nu met een schuldenlast opgezadeld zitten die zonder steun hun ondergang dreigt te worden.
De pot verwijt de ketel dat die zwart ziet; dat maak ik op uit jouw reacties.
Het is het allenvertoningsrecht geweest van aandeelhouderswaarde creeeren via dividenduitkeringen en aandeleninkoopprogramma's zonder acht te slaan op de houdbaarheid van de oplopende schuld die ons heeft gebracht waar we nu staan: een bedrijfsleven dat voor een gedeelte niet kan voldoen aan hun verplichtingen.
Ipv tekeer te gaan tegen de bedrijven die deze stress-test met goed gevolg kunnen doorstaan zou je je ook de vraag kunnen stellen of die tijdelijke aandeelhoudersuitkeringen het waard waren om ons nu in deze situatie terug te vinden.