pnothy schreef op 21 februari 2019 14:16:
[...]Mijn moeder werkt bij Sandd, maar heeft nog steeds amper het gevoel dat ze een baan heeft. Het is begonnen in de tijd van Media Express echt als bijbaantje, alleen maar wat weekbladen op zaterdag en per poststuk betaald krijgen. Toen ging dat eraf, en kwamen er twee bezorgdagen door de week en diverse poststukken voor terug. Maar er moest daardoor veel meer gesorteerd en divers bezorgd worden in een vrij groot gebied. Toen heeft ze zelf mede op aandringen van ons meer salaris afgedwongen omdat het uurtarief nergens over ging (maar dat was stiekem al heel lang zo). Bij ziekte of niet kunnen regelde ze zelf gewoon een vervanger in de buurt of in het gezin.
Tegenwoordig is het een "echte baan" waarin je gewoon verlof kunt aanvragen en moet alles geregistreerd worden in een app dus is er überhaupt enige controle mogelijk, maar ze ziet nooit een echte Sandd medewerker (en andersom ook niet). Sandd heeft ondertussen last van hetzelfde euvel als hun klanten. Ze betalen weinig en krijgen daar ook weinig voor terug.
Het is dat mijn moeder het serieus genoeg neemt en het niet voor het geld doet maar voor de beweging ("ik sport en krijg er wat bij, in plaats van te betalen voor de sportschool"). Maar ik kan me goed voorstellen dat vanuit deze historie, in dit soort omstandigheden, de bezorgkwaliteit en het arbeidsethos ver te zoeken is.
Ik hoop dat PostNL niet in de valkuil stapt om op commercieel gebied overklast te worden (te veel betalen aan de eigenaren van Sandd) en op sociaal gebied nog een keer (te goed zijn voor al die arme bezorgers van Sandd, met hulp van de FNV). Maar ik ben er wel huiverig voor.