Martijn van M schreef op 26 februari 2018 18:28:
Zeer, zeer teleurstellende Q4 cijfers... met eigenlijk een verhaal waarbij PostNL zelf een significante factor over het hoofd lijkt te zien (?):
Omzet weliswaar iets hoger dan verwacht (dankzij de pakketjes),
maar opvallend is vooral dat de winstmarges in vrijwel alle opzichten teleurstellend zijn... en eigenlijk zelfs vooral teleurstellend dankzij de pakketjes, want de UCOI is bij de pakketjes zelfs helemaal niet gestegen t.o.v. Q4 2016 en de UCOI van de pakketjes bleef maar liefst 4 miljoen bij de analisten verwachting (terwijl de post-tak 2 miljoen achter bleef bij de verwacht, en internationaal zelfs 2 miljoen hoger dan de verwachting). Als de UCOI van de pakketjes wel had voldaan aan de consensusverwachting dan was de totale UCOI consensusverwachting wel bijna gerealiseerd.
Conclusie: PostNL blijkt vooral bij de pakketjes de overduidelijk hoge verwachtingen in termen van de UCOI niet waar te hebben gemaakt.
Verder is het eigenlijk bizar om te zien dat PostNL wel haar UCOI 2017 doelstelling heeft weten te behalen, om vervolgens een joekel van een winstwaarschuwing af te geven voor 2018 (UCOI 2018 zal immers veel lager zijn dan UCOI 2017) + de jaren erna inclusief 2020... waarbij de argumentatie enkel lijkt te zijn gericht op de marktregulatie van de post.
In het nieuwe perspectief lijkt geen woord te worden gewijd aan de teleurstellende marges bij de pakketjes.
Het progressieve dividend verhaal proberen ze te handhaven, vooral op basis van vertrouwen in de eigen capaciteiten (in combinatie met het positieve eigen vermogen, de cash op de balans & de wetenschap dat vanaf 2019 de rentelasten flink lager zullen zijn). Valt wellicht wel iets voor te zeggen, maar het wekt de schijn van een zwalkend dividendbeleid waarbij de principes inmiddels eigenlijk sinds de Q4 2016 regelmatig worden geschonden... en het betreffen eigenlijk enkel mislukte pogingen om de aandeelhouders te bekoren (eerst vorig jaar bij de jaarcijfers waarbij het dividend niet meer dan een goedmakertje voor het afgewezen bod van Bpost leek te zijn, vervolgens afgelopen zomer bij de Q2 cijfers waarbij het dividend onverwacht hoog was, en vandaag wordt op welhaast wanhopige wijze het progressieve divdendbeleid gehandhaafd met een besluit om in 2018 éénmalig een hogere payout ratio te introduceren).
Postedomme PostNL!
(Ome Jan heeft in mijn ogen op een waardeloze manier afscheid genomen, zijn vergezicht voor 2020 is immers bij zijn afscheid eigenlijk in de prullenbak verdwenen. Zijn opvolger, Ome Pim van de Internationale tak, was afgelopen zomer al in beeld gekomen als een mogelijke opvolger indien Verhagen zou vertrekken)
De retoriek van Verhangen is wat mij betreft niet langer geloofwaardig, want haar 'vertrouwen' in eigen kunnen spoort eigenlijk niet met de 'vrees' voor de politieke besluitvorming over de toekomst van de post... ofschoon die vrees wel gegrond lijkt omdat de politiek de ACM in staat stelt om zich eigenlijk te gedragen als ware het een ongewenste luis in de pels van PostNL.
Verhagen zal denk ik moeten opstappen wanneer de roep om 'consolidatie' niet wordt gerealiseerd via het proces van de politieke besluitvorming... want in dat geval zou eigenlijk mogen worden geconcludeerd dat de inzet van Verhagen op dat punt helemaal niets zou hebben opgeleverd - behalve wellicht onnodig veel stress voor de aandeelhouders.
Voorlopig lijkt Verhagen niet langer in staat te zijn om het vertrouwen van de financiële markt te winnen.
PLAATJE:
(Deze keer zijn de kleuren voor het eerste voor ieder kwartaal enkel gericht op de 10 belangrijkste kern factoren, waarbij ik de 'overige' activiteiten niet langer heb meegenomen omdat PostNL zelf in haar presentatie deze factor zelf soms koppelt aan 'intercompany')