JanW63 schreef op 8 oktober 2024 19:44:
Gelukkig komt ons aandeel ook wel eens positief in het nieuws:
www.volkskrant.nl/binnenland/de-postb...De postbezorger als extra sociale antenne in de wijk: ‘Als iemand zichzelf ineens verwaarloost, zie ik dat’
PostNL-bezorger Jan-Willem houdt bewoners in zijn wijk extra in de gaten.
Post- en pakketbezorgers zien wat er speelt in een wijk – en maken zich ook wel eens zorgen over bewoners. Via een app kunnen ze nu melding maken bij sociaal werkers.
Miluska van Rompu 8 oktober 2024, 12:30
‘Ah kijk!’, zegt Jan-Willem den Dulk vanachter het stuur van zijn PostNL-busje. ‘De Feyenoordvlag hangt er al. Die zullen wel spelen vanavond.’ Een enorme groene vlag met rood-zwart Feyenoordlogo prijkt in een metershoge vlaggenmast in het voortuintje van een van zijn vaste adressen. Vandaag heeft Den Dulk niets voor hen bij zich; wanneer de pakketbezorger er wel moet zijn, praten ze over voetbal. Den Dulk praat overal over mee, en kan met iedereen overweg, zo blijkt steeds als er iemand langs fietst en roept: ‘Goedemorgen!’
NIEUW
Word lid van de Volkskrant en krijg online toegang tot de 11 beste kranten
Van regio- tot wereldnieuws, van sport tot cultuur
Al vanaf
3,95
per week
Bekijk abonnementen
Al drie jaar is Den Dulk vijf tot zes dagen per week te vinden in de wijk met rijtjeshuizen in Waddinxveen. Van de meeste buurtbewoners kent hij de naam, weet hij of ze vaak thuis zijn of niet, en van sommigen ook of ze naar de kerk gaan en of er familie van ze in de buurt woont. ‘Dus als iemand die er altijd piekfijn uitzag, zichzelf en zijn tuin ineens verwaarloost, zie ik dat ook. Of als iemand die er altijd op uit was, ineens de hele dag thuis zit.’
Qr-code in de auto
Zo’n 70 procent van de bezorgers maakt zich soms of geregeld zorgen over iemand bij wie ze een pakketje of brief bezorgen, blijkt uit een enquête van PostNL. Waar pakketbezorgers voorheen niet zo goed wisten wat ze met hun zorgen aan moesten, hangt nu bij bezorgers in zo’n tweehonderd gemeenten een qr-code in hun busje, die ze kunnen scannen om een melding te maken.
‘Sociaal werkers pakken die melding op door even langs te gaan of de folder van het koffie-uurtje door de bus te gooien’, aldus Lex Staal directeur van Sociaal Werk Nederland. ‘Soms zijn mensen al in beeld – dan hoeft er niets extra’s te gebeuren.’ Liever wat vaker zo’n loos alarm, dan dat er dingen ongezien blijven, zegt Staal. ‘Hoe vaak een sociaal werker ook op straat is, hij of zij ziet niet alles. Dit is een aanvulling, bedoeld om een fijne wijk te creëren waarin naar elkaar wordt omgekeken.’
Geen verplichting
Omkijken naar elkaar: zeer welkom in een steeds individualistischer samenleving, die bovendien steeds meer (alleenstaande) ouderen telt. Maar is dat de verantwoordelijkheid van bezorgers? ‘Het is absoluut geen verplichting’, zegt Staal. ‘Maar het is wel fijn dat áls mensen begaan zijn met de buurt, ze iets kunnen met hun zorgen.’
En begaan met de wijk, dat is 95 procent van de bezorgers, blijkt uit de enquête van PostNL. Nog eens 90 procent vindt de rol van ‘extra ogen en oren in de wijk’ goed bij zichzelf passen. Extra tijdsdruk ervaart hij niet, zegt Den Dulk: ‘Ik maak sowieso vaak een praatje met mensen en zie vanzelf hoe het met ze gaat.’ Sinds de start in april dit jaar hebben zo’n 250 post- en pakketbezorgers een melding gedaan.
Bezorger Den Dulk houdt vooral bij oudere bewoners een oogje in het zeil, zegt hij, die ‘sinds de coronapandemie steeds vaker pakketjes laten bezorgen’. Voelen zij zich niet begluurd? Nee hoor, zegt Dirk Lont (76), die een pakketje heeft besteld en zich toevallig als vrijwilliger inzet tegen eenzaamheid in Waddinxveen. Hij vindt het een goede zaak dat de bezorgers ‘extra antennes’ zijn in de wijk.
PostNL-bezorger Jan-Willem houdt bewoners in zijn wijk extra in de gaten en kan bij zorgwekkende situaties melding doen bij een meldpunt in samenwerking met Sociaal werk Nederland. Pakketbezorgers zien heel veel in hun wijk, ook als het even niet goed gaat met iemand. Waddinxveen foto:Arie KievitBeeld Arie Kievit
Gezeten aan de tafel in de woonkamer vraagt zijn vrouw, Louise Perbal (72) zich toch af waarom Den Dulk zo om zich heen kijkt – toch niet aan het inspecteren of het stel wel goed voor zichzelf zorgt? ‘Nee hoor’, lacht Den Dulk. ‘Ik zag bladmuziek en speel zelf ook een instrument, vandaar.’
Privacy van de bezorger
Als bezorgers een melding maken, is dat anoniem, en vullen ze alleen het adres van de bewoner in, zonder verdere toelichting, benadrukt Tessa de Jong, woordvoerder van PostNL. Terugkoppeling aan de bezorger komt er niet, en meldingen worden ook niet opgeslagen, zegt zij. De sociaal werker bewaakt op zijn beurt de privacy van de bezorger, aldus Staal, en zegt niet tegen bewoners dat er een melding is gedaan.
Afgelopen week was de week van de eenzaamheid, die PostNL en Sociaal Werk Nederland aangrepen om aandacht te vragen voor dit initiatief. ‘Maar hoe herken je eenzaamheid’, vraagt bewoner Lont zich af. Dat weet Den Dulk zelf ook niet zo goed – hij kreeg er geen cursus voor. Lont: ‘Er zit toch te veel taboe op om zo op de man af aan iemand te vragen: bent u eenzaam?’
Bij Gerard Repko (90), die een pakketje aanneemt voor een buurman verderop, komt elke twee weken iemand van de thuiszorg kijken of hij niet eenzaam is, zegt hij, en het antwoord is ‘nee’. ‘Voor wie is het pakketje?’, vraagt hij terwijl hij het etiket leest. ‘O, die ken ik wel! Zijn moeder is de zus van de man van mijn dochter.’
Iedereen lijkt elkaar te kennen in Waddinxveen. De sfeer van praatjes maken en ‘Ik ben even een blokje om, zet het pakket maar bij de voordeur!’ maakt het makkelijker voor Den Dulk om een betrokken bezorger te zijn, zegt hij. ‘Ik woon zelf in Den Haag en kan me voorstellen dat bezorgers in de stad minder zien. Maar goed, er rijden zo’n vijfduizend PostNL-busjes rond in Nederland – dat zijn toch tienduizend extra ogen.’