Go Go Go ! schreef op 13 juli 2018 23:29:
Alleen maar voor de fun ...
Komt een man bij een financier
Komt een man bij een financier met de vraag "Wilt u de buitenlandse activiteiten binnen mijn onderneming financieren ?" De financier laat gelijk koffie aanrukken en vraagt geïnteresseerd "Wat doet u dan precies, heeft u cijfermateriaal meegenomen, hoeveel heeft u nodig en wat is uw plan ?". De ondernemer legt uit in welke business hij actief is en dat hij rond de 3 miljoen euro aan omzet genereert, waarvan een substantieel deel in het buitenland. Hij vertelt de financier dat hij zijn werkkapitaal gefinancierd wil hebben, maar over zijn plannen is hij wat vager. De financier kijkt de ondernemer aan en zegt "Gefeliciteerd, u moet een wel mooi bedrijf hebben, mag ik eens een blik werpen op de cijfers ?" De ondernemer stemt toe en legt zijn cijfers van de afgelopen drie jaar op tafel. In één oogopslag ziet de financier dat er, onderaan de streep, de afgelopen jaren op de activiteiten in het buitenland niets wordt verdiend. Terwijl hem toch, als financier, gevraagd wordt om de ondernemer van de nodige pecunia “over de grens” te voorzien. Hij verslikt zich bijna in de koffie, maar wil de ondernemer niet schofferen. Hij kijkt op zijn smartphone en verbijt zich om het onderhoud niet gelijk af te sluiten met de opmerking “Geniet u rustig verder van uw koffie, maar ik moet helaas gaan, want mijn volgende afspraak wacht”. De financier besluit om de ondernemer eens door te zagen op een aantal zaken. Wat blijkt, het succes van de activiteiten op de buitenlandse markt is onder meer afhankelijk van, enigszins listige, lokale wet- en regelgeving. Op zich niets vreemd voor de ondernemer – zo legt deze uit - want ook op de Nederlandse markt wordt hij daar mee geconfronteerd. Wat de financier wel tussen de regels door meent te kunnen horen en te lezen (in het meegenomen materiaal), is dat de ondernemer zijn binnenlandse activiteiten in relatie tot wet- en regelgeving een andere “waarde” toe kent dan in het buitenland. De financier vindt het maar lastig, krabt eens aan zijn kin en sluit af met “Weet u wat, ik denk er eens over na. U hoeft mij niet te bellen, ik bel u wel”. De ondernemer verlaat het pand en teruglopend naar zijn kantoor mompelt de financier …
“Omzet + geen marge = geen waarde. Niet voor hem, niet voor ons ”.
Ik wens ieder een fijn weekend met mooi weer !