Recent kwamen veel beleggers er tot hun grote schrik achter dat zij niet immuun waren voor het wereldwijd uitgebroken coronavirus. In een goede week tijd daalden de beurzen zo maar met 10 tot 15%. De AEX-index noteerde op een zeker moment zelfs 100 punten lager dan de top die de week ervoor nog werd neergezet.
Het was de grootste beursdaling sinds het beruchte crisisjaar 2008 in een week tijd. Vooral beleggers die net op de beurs waren komen kijken op zoek naar een alternatief voor hun spaarrekening werden hardhandig met de wispelturigheid van de beurs geconfronteerd.
Lemmingen
In paniek en in de verwachting dat ons sombere tijden te wachten staan besloten nogal wat beleggers als lemmingen hun aandelen in de buurt van het laagste punt van de hand te doen.
De beurs liet zich daarna ook weer eens van zijn minst betrouwbare kant zien. Door in slechts twee dagen tijd al weer met bijna 30 punten te stijgen maakte bijvoorbeeld de AEX weer een niet al te vriendelijk gebaar richting beleggers die dachten veilig te zijn uitgestapt.
De berichten dat het virus in het 'epicentrum' in China inmiddels over zijn hoogtepunt heen is, droegen zeker bij aan de omslag van het sentiment. Maar, vooral de door centrale bankiers over de hele wereld die al de daad bij het woord voegden en voor monetaire verruiming zorgden om een wereldwijde economische stagnatie te voorkomen, gaf beleggers vertrouwen. Dat was echter maar van korte duur.
Als we kijken naar de afgelopen tien handelssessies op de S&P 500, dan waren in het merendeel van de gevallen daarvan de uitslagen meer dan 3%. Het mag - getuige de opeenvolging van grote pieken en dalen - duidelijk zijn dat beleggers niet goed kunnen inschatten wat de omvang van de economische schade voor bedrijven wordt van de uitbraak en de verspreiding van het coronavirus.
Wild casino?
De gebeurtenissen van de afgelopen weken wekken de indruk dat de beurs een wild casino is waar alleen de meest doorgewinterde gokkers het hoofd boven water kunnen houden. Niets is echter minder waar.
Inderdaad, op korte termijn zijn rendementen buitengewoon slecht te voorspellen. Er zijn altijd onverwachte ontwikkelingen die de beurzen alle kanten op sturen. Op de lange termijn zijn rendementen echter wel degelijk goed in te schatten.
Rendementen opvallend constant
Wanneer de periode waarin het gemiddelde resultaat per jaar berekend moet worden maar lang genoeg is, blijkt het rendement opvallend constant.
Zo bedroeg het rendement van de S&P 500 sinds zijn ontstaan 92 jaar geleden 9,7% gemiddeld per jaar.
In deze periode zaten de meest beruchte crashes ooit (1929), de Tweede Wereldoorlog, de Cuba crisis, de moord op president Kennedy, de Vietnam oorlog, de gierende inflatie van de jaren ’70, de crash van 1987, de dot.com-crash van 2000 en de kredietcrisis van 2008.
Van het uitkiezen van een gunstige periode voor aandelen is dus geen sprake. Afgelopen week 37 jaar geleden zag in ons eigen land de voorloper van de AEX-index, de EOE-index, het levenslicht. Deze periode is weliswaar iets korter, maar het rendement inclusief herbelegde dividenden bedroeg daarin gemiddeld 9,1% per jaar.
Gemiddeld ruim 9% per jaar
Aandelen blijken dus over een lange termijn een rendement van ruim 9% gemiddeld per jaar op te kunnen leveren. Dat is aanmerkelijk meer dan de 4,9% in obligaties en 3,4% in cash over diezelfde periode. Wanneer we hierop het rente-op-rente-effect loslaten, loopt het verschil pas echt in het oog.
Dan blijkt pas echt dat beleggen in aandelen een substantieel hoger rendement genereert dan andere beleggingscategorieën. De prijs die beleggers hiervoor betalen is dat zij van tijd tot tijd een correctie of zelfs een bearmarkt moeten uitzitten.
Het komt altijd weer goed
Zij die daartoe emotioneel niet in staat zijn of zij die denken de markt te kunnen timen zullen dat substantieel hogere rendement nooit realiseren. Er is voor deze beleggers ter geruststelling echter één wet die sinds het ontstaan van effectenbeurzen altijd opgeld heeft gedaan.
Hoe diep de beurs ook zakt en hoe somber de vooruitzichten ook zijn, altijd volgt er een herstel. De ene keer duurt het weliswaar wat langer dan de andere keer, maar onthoudt: het komt altijd weer goed.
Martine Hafkamp is algemeen directeur van Fintessa Vermogensbeheer. Fintessa is een zelfstandig, onafhankelijk en gespecialiseerd vermogensbeheerkantoor uit Baarn, en tweevoudig winnaar van de Gouden Stier. Deze publicatie is samengesteld door Fintessa B.V. De in deze publicatie vermelde gegevens zijn ontleend aan door Fintessa B.V. betrouwbaar geachte bronnen en publiekelijk bekende informatie. Deze publicatie bevat beleggingsaanbevelingen, maar geen beleggingsadvies noch een aanbieding of uitnodiging tot koop of verkoop van enig financieel instrument. Voor de juistheid en volledigheid van de genoemde feiten, gegevens, meningen, verwachtingen en uitkomsten daarvan kan Fintessa B.V. niet instaan. Fintessa B.V. is een beleggingsonderneming en beschikt over een vergunning op grond van de Wet financieel toezicht. Fintessa B.V. staat onder toezicht van de Autoriteit Financiële Markten en De Nederlandsche Bank. Voor de uitgebreide Disclaimer verwijzen wij naar onze website www.fintessa.nl.